کد مطلب:231258 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:274

شایست ها و ناشایست ها در عصر غیبت
شیعه در دوران غیبت امام زمان علیه السلام تنها به خویش نمی اندیشد و تنها به هدایت خود و حفظ و نجات خود از ورطه ی گناه اهمیت نمی دهد؛ بلكه خود را در سرنوشت دیگران نیز سهیم می داند و در یاری رساندن به مردم، در دستگیری افتادگان، در بیدارسازی غافلان، در هدایت گمراهان و در ارشاد گنهكاران، خود را مسئول می شمارد.

او تنها به این بسنده نمی كند كه خود امام زمان را می شناسد؛ بلكه می كوشد تا دیگران نیز آن مولای حقیقی و پیشوای الاهی را بشناسند.

تنها به این اكتفا نمی كند كه خود بر سبیل صلاح و تقوا حركت كند؛ بلكه تلاش می كند تا دیگران را نیز به صراط مستقیم رهنمون سازد.

منتظر واقعی تلاش می كند تا با عمل به معروف ها (شایست ها) و ترك منكرات (ناشایست ها) این حجاب غیبت را از چهره ی جهان افروز آخرین خورشید آسمان امامت و ولایت برطرف سازد؛ امام عصر علیه السلام در نامه ای به شیخ مفید فرموده است:

«آن چه ما را از ایشان پوشیده داشته است، نیست جز اخباری كه از



[ صفحه 58]



كارهای ناپسند و نكوهیده ی آنان به ما می رسد». [1] .

برای نائل شدن به این هدف والا جای آن دارد كه برخی از شایست ها و ناشایست ها را در پرتو كلام امام رضا علیه السلام بهتر بشناسیم.


[1] احتجاج طبرسي،ج 2، ص 602.